Otuz yaşındayım. Otuz yıllık hayatımın en zor zamanlarını yaşıyorum. Zihnim, kalbim karmakarışık… Bu değerli eseri tam da bu dönemde okumaya başladım. Birçok sayfasında kendimi sorgularken buldum. Gerçekten istediğim hayatı yaşıyor muydum? Tercihlerim ne kadar bana aitti? Kaderimi ben mi belirliyordum yoksa bana verilen kaderi sevmeli miydim? Kitabı okudum bitirdim lakin bir sürü soruyla kaldım. Dengemi yitirdim… Şöyle dönüp bir geriye baktım da hayatımın köşe taşlarında benim hiç parmak izim yok. Hayatımı şekillendiren hiçbir kararı kendim almamışım. Ne gittiğim okullar ne yaptığım meslek ne evliliğim ne sevdiğim renk ne dinlediğim müzik… Her şey ama her şey birilerinin kararı ya da birilerinden kaçmak için, onlara benzememek için… onların zevk ve tercihlerinin tam zıttı olan zevk ve tercihler. Sanırım var olmamışım… Bu kitabı bir daha bir daha bir daha okumak isterim. Sanırım öyle de olacak. Hayat akıp gittikçe düşüncelerim, yaşantım, sevdiklerim… değişecek. Zor bir süreçten geçmenin vermiş olduğu ağırlık var üzerimde. Bana “kendin ol” diye fısıldayan bu kitabı başucumdan ayırmamalıyım. Ama yine de kendime güvenemiyorum. Gerçekten kendim olabilecek miyim? Kararları, yaşamak istediğim hayatı belirleyecek miyim? Başkalarının tercihlerini yaşamaktan vazgeçecek miyim?.. zaman gösterecek her şeyi. Kitap incelemesinden çok duygu taşmasına dönse de başka bir zamanda başka bir yerde tekrar okuduğumda yeni bir inceleme yazmak isterim. Kendini sorgulamak isteyenlerin mutlaka okuması gereken bu eseri herkese ayrı ayrı tavsiye ederim. ‘Kendin ol’ma mücadelesinde başarılı olmak ümidiyle…

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202351,9bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.