Eleştirel pedagoji günümüz eğitim sorunlarını sistematik olarak tartışan bir eğitim yorumudur. Bu yorum içinde eğitim ile sosyal kurumlar arasındaki ilişki, çocuk-eğitim-okul ilişkisi,
eğitim kurumları-sanayi-sermaye-ticaret ilişkisi, birey-okul ilişkisi, öğretmen-öğrenci-aile ilişkisi, müfredat-ideoloji ilişkisi, okul-otorite ilişkisi, eğitim ile siyasal politikalar arasındaki ilişki, felsefi öğretiler ile toplumsal zihniyet arasındaki ilişkiler
söz konusudur. Bu anlamda eleştirel pedagoji eğitim toplumsal kurumlar arasındaki ilişkileri ve ortaya çıkan sorunları felsefi, sosyolojik, ideolojik ve politik boyutlarıyla ele alır.
Eğitim kavramını Tarihsel boyutundan ele alıp (ilkçağ medeniyetlerinden başlayarak ortaçağın bilimine kadar eğitimin niteliği dini bir temel üzerine kurulmuştur. Bu zaman aralığında eğitimin kaynakları genelde kutsal kitaplar ve din bilginlerinin vecizeleri olmuştur.)
Soysal ve felsefi boyutunu da ele alarak , geleneksel ve modern eğitimin eleştirilerini yapmıştır . Modern eğitim, geleneksel eğitime metodolojik olarak eleştirel yaklaşmıştır.Geleneksel eğitimin negatif yönlerini ifade ederek , modern eğitim anlayışının oluşmasında felsefi, dinsel, sosyal ve kültürel faktörler etkili olduğunu vurgular kitabımızda. Fakat modern
eğitimin de insan doğasını çağdaş yöntemlerle bozmaya başlamasıyla birlikte , bu anlamda eleştirel yaklaşımın gelişmesine neden olan temel düşünce insan özgürlüğünün doğal hâliyle dile getirildiği, özgürlüğün insan olmayla aynı anlama geldiği, aklın her türlü mitleştirmesine karşın farklı bir anlayışın geliştirildiği bir eğitim anlayışını
ortaya koyan Rousseau'nun eğitim felsefesi olmuştur.
Zorunlu eğitim sisteminin de öğrenmeyi değil de okulda öğrenmeyi zorunlu tuttuğunu , kurumsallaşmayı vurgulaması, bireyin kurum için hizmet etmesi gerektiği mantığını kültürel hafızaya dayatmaktadır. Böyle bir durumun anti demokratik bir havanın oluşmasını sağladığını, bireyin özgürlükleri ve temel haklarının yok sayılmış oldugunu da ifade eder.
Devletin okullara dayattığı zorunlu eğitimlerle bireyleri sürü haline getirdiğini , toplum içindeki rolünü belirlediği mekan ve zaman bakımından sınırladığını da güzel bir şekilde ifade ediliyor.
Son bölümde ise 
Paulo Freire ve 
Ivan Illich eleştirel eğitim anlayışları yer alıyor:
İnsan yaşamında önemli bir yeri olan eğitimin ele alındığı bu çalışmada üzerinde durulan temel problemler; eğitimin eleştirel yorumu, eğitime bu yorumu getiren filozofların, yazarların, pedagogların düşünceleri ve de özellikle bu yorumları sistematik bir kıvama getiren Freire ve Illich'in eleştirel eğitim anlayışı eksenindeki görüşleri olmuştur.
Freire, eleştirel pedagojiyi oluşturan temel problemleri ortaya koyarak irdeler. Freire'nin pedagojik tespitleri eleştirel geleneğin mihenk taşı olarak kabul edilir. Freire, ezen-ezilen diyalektiğine vurgu yaparak bu temelde toplumsal ve kültürel ilişkileri kendine özgü kodlarıyla ele alır.
Freire'nin eleştirel pedagojisinin bir başka temel özelliği de eğitimi politik ve ideolojik bir unsur olarak görmesidir.Sonuç olarak Freire'nin okuryazarlık ideolojisinde dile getirdiği önemli faktörler vardır. Bunlar eleştirel bir okuma yazmanın bireyi dönüştüreceğini, okuryazar olmayanların kendilerini toplumda değersiz hissedeceklerini vurgular.
Ivan Illich , okula karşı geliştirdiği görüşleri ve okulsuz bir toplumu arzulaması, üzerinde çalışılmaya değer bir sorunsal olduğu düşünmüştür.lllich okulsuz toplumda iyi bir eğitimin olması için üç amacının olması gerektiğini vurgular. Bunlar sırasıyla; herkesin
bilgiyi paylaşmasını olanaklı kılması, herkesin kendi yaşam kaynaklarına ulaşılmasını öğrenmeyi istemesinin sağlanması ve bu sorunlarının bilinmesi için fırsatlar yaratılmasıdır .
Özellikle eğitimcilerimizin şiddetle okumasını tavsiye ettiğim bir kitap, keyifli okumalar diliyorum
·
607 görüntüleme
Bu incelemeyi okuyunca hatırladım.. Okulsuz toplum ile ilgili seminer çalışmamız olmuştu.
Okulun aslında fabrika işçileri * yetiştirmek için kurulmuş bir sistem olduğu gibi .. eğitimin senin de belirtildiğin gibi politik ve ideolojik unsurlar üzerinden yol aldığı..
Okulun beraberinde getirdiği psikolojik sorunlar..
Sınırlandırılmış zaman..
hapis olma duygusu , tek tip insan, bireysel düşünme, bireysel özgürlüğü kısıtlaması vs vs .
Okulsuz Toplum.. kitapta yazar bunu çok güzel açıklamıştı..
bir handikap vardı.. okulsuzluğun boşluğu.. burada da sorunlar var ve bu sorunların telafine ilişkin çalışmanın olmaması.
Bizim için diyalektik bir çalışmaydı.
İncelemeyi okuyunca konu ile ilgili sunumu yapan da ben olunca..
Nerelere gittim.
Bir protest şarkı vardı.. gözümün önünde.. etler kıyma makinasından geçirilirken diğer tarafta çocuklar okula gidiyor..
İnceleme güzeldi. 💐
Teşekkürler can değerli yorumun için.Eğitim adı altında eğitimsizlik maalesef ki .Çok güzel dile getirmiş bu kitap da zaten bu sorunları.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.