"Her şeye rağmen,mutluluktan ölünebiliniyorsa, o zaman kesinlikle bu şekilde öleceğim. Ayrıca, ölüm döşeğindeki birisi,mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalacağım. " Aldığın çiçekler için çok üzgünüm, o kadar üzgünüm ki ne tür çiçekler olduğunu bile okuyamadım. Şimdi senin odanda duruyorlar. Eğer gerçekten odandaki gardırobun yerinde olsaydım, gündüz kendimi bir şekilde odanın dışına atar ve en azından çiçekler solana kadar salonda dururdum. Hayır, bu hiç hoş değil. Ve o kadar uzakta ki her şey hâlâ odanın kapısının kolunu görebiliyorum, bana gözlerimin önündeki mürekkep hokkası kadar yakın." "Seni Seviyorum işte,budala, deniz dibindeki çakıl taşı nasıl sevilip,sarmalanır, ona bağlanırsa ben de sana öyle bağlıyım. " "Yanımda yürüyordun, bir düşünsene, yanımdaydın!" . . . Aşktan soğudum,uzak mesafe ilişkiden soğudum, yaşam enerjim gitti çok sıkıldım okurken kitapla beraber bende bittim.

Milena'ya MektuplarFranz Kafka · Panama Yayıncılık · 201455bin okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Memiş