Hayır, kanımda sıcaklıkla kaynayan utanç, içerleme ya da kendimden iğrenme değildi-neşeydi, içimde alevlenen sarhoş bir neşeydi, parlak, sıçrayan, hayat dolu alevlerle ışıldayan, çünkü yıllardan sonra ilk defa gerçekten o anlarda yaşadığımı hissettim, duygularım sadece uyuşmuştu ve henüz ölü değillerdi.
Sayfa 43Kitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.