Bahtiyarlık ve Diğer Öyküler
Katherine Mansfield'in kalemini bu kitapla tanıdığım için çok memnunum. Açıkçası okumaya başlamadan önce ne gibi bir içerikle, ne gibi bir yazım tarzıyla karşılaşabileceğimi az çok öngördüğümü yadsıyamam. Zira sevdiğim yazarlar arasında olan 
Virginia Woolf , zamanında Katherine Mansfield'i "kıskandığım tek yazar" diye tanımlamış. Ben de haliyle, Virginia Woolf'un el üstünde tuttuğu bir yazarın öykü derlemesinden memnun kalmamam olanaksız, diye düşündüm. Bundan mütevellit eseri okurken iki yazarın ürünlerini kıyaslamaktan kendimi alamadım. Gördüm ki hem üslupları, hem de işledikleri konular son derece benzermiş.
Büyüteçli Bir Feminist: Katherine Mansfield
"Dişi Çehov" da diyebileceğimiz Katherine Mansfield öykülerinde sıra dışı ve çarpıcı olaylara yer vermekten ziyade, günlük hayatın alelade ayrıntılarına değinmeyi tercih ediyor. Kitaptaki on dört öykü çoğunlukla önemsiz düş kırıklıkları, sonuçsuz kalan çabalar, rayından çıkan ilişkiler, mutsuz evliliklerin birey üstünde yarattığı baskı, bir türlü tatmin olamama duygusu ve bunun beraberinde gelen mükemmeliyetçilik, ataerkil toplumun dayatması sonucunda kadınların öz benliklerini gizlemeye ve sahici duygularını kilit altında tutmaya mecbur kalmaları, toplumdan dışlanmışlık, yalnızlık gibi konuları odağa alıyordu. Hepimiz çok zaman kendimizi yaşamın hızlı temposuna kaptırır, sıklıkla deneyimlediğimiz için artık varlıklarından dahi bihaber olduğumuz çalkantılı ruh hallerini görmezden geliriz, öyle değil mi? İşte Katherine Mansfield eline bir büyüteç alıyor, yaşamın vazgeçilmezi olan bu duygu durumlarını –yaşamdaki küçük mutlulukları ve mutsuzlukları, küçük heyecanları, hak ettikleri değerden mahrum bırakılıp yabana atılan her teferruatı– tüm netliğiyle görüyor ve ustaca yazıya döküyor. Bu kitaptaki öyküler, insanın görüşünü bulanıklaştıran o tül perdeyi indirerek hayatı iyisiyle kötüsüyle sahiden algılamamıza vesile olabilecek nitelikte.
Mansfield, hayatın ta kendisiyle cebelleşirken ister istemez körelen duyularımıza yeniden can veriyor bir nevi. İnsan psikolojisine, dile getirilmeyen istek ve arzulara, hayattan beklentilere ayna tutan Mansfield, bu öykü derlemesinde insan ruhunun çetrefilli doğasını adeta mercek altına yatırarak büyük bir ihtimamla irdeliyor. Bunu yaparken de öyle yalın ve duru bir anlatım tarzına başvuruyor ki, hayran kalmamak elde değil.
Bu derleme içinde benim en hoşuma giden öyküler Prelüd, Bahtiyarlık, Albüm Yaprağı, Bir Salatalık Turşusu ve Küçük Mürebbiye oldu. Prelüd, Burnell ailesinin yeni bir eve taşınmasını ve bunun aile bireylerinin ruh halleri üstünde yarattığı farklı etkileri; Bahtiyarlık, Bertha Young isimli bir kadının coşkun arzularını bastırmaya çalışmasını; Albüm Yaprağı, kendini toplumdan soyutlamış genç bir ressamın ilk kez aşık oluşunu; Bir Salatalık Turşusu, altı senedir görüşmeyen eski sevgililerin yeniden karşılaşmasını; Küçük Mürebbiye ise trende yalnız başına seyahat eden genç bir mürebbiyenin yaşlı bir adam tarafından kandırılıp taciz edilmesini anlatıyordu. Kitaptaki öbür öyküleri de beğenmekle birlikte bunların beni daha çok etkilediğini söyleyebilirim.
Kısacası Mansfield, gündelik hayattan aldığı kesitleri sade bir dille ve akıcı tasvirlerle harmanlayarak okunmaya değer bir yapıt çıkarmış ortaya. Virginia Woolf'un ona neden imrendiğini şimdi anlıyorum.
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.