Bize düşen sızlanmak değil, payımıza düşeni kabul edip yaşamaya çalışmak. Başımıza gelen türlü musibetler sonrasında kendimize: "Bu musibetten ne öğrendim?" sorusunu sormak. Pes etmenin, ilk yumrukla ringe havlu atmanın, vazgeçmenin, geri dönmenin en kolay ve faydasız yol olduğunu akılda tutmak. Bu sayede ne zaman vazgeçeceğimizi tecrübeyle öğrenmek, kendimizi ve vaktimizi hak etmeyen kişilerde, yerlerde tüketmemek ve yeniden devam etmek. Belki yorgun, belki çaresiz, belki parçalanmış, belki de umutsuz ve yarım kalmış bir şekilde devam etmek.
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.