“O gün stadın arkasındaki eski lunaparkta iki kişi ölmüştü. Biri bendim. Öldürenlerse en yakınlarımdı. En iyi iki arkadaş... Ellerinde bıçak vardı. Bir fili bile rahatlıkla doğrayabilecek kadar keskin, görünmez bıçaklar. Beni öldürme mesafesinde durdular. Saniyeler içinde vücudumun her yerinde yaralar açıldı. Acıyı hissetmiyordum. Sadece görüyordum. Yaralarım gün geçtikçe daha da açıldı. Her şey yavaş yavaş yok oldu.
İthaki Yay.Kitabı okudu
·
234 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.