“Vuslat bitti! “ denir ya, o aslında ‘an’a ilişkindir, kavuşma anına bir övgüdür, güzellemedir. ‘An’ı yaşamak değil dediğim, o anın biricikliği. O anda söylenen sözler, söylenemeyenler, söylenmesi unutulanlar, bakışlar, telaşlar, vapur sirenleri, tren düdükleri, koşuşmalar, Kucaklaşmalar, yeşilçam filmlerine özgü yavaşlatılmış biçimde birbirlerine doğru koşan aşıklar, kavuşmak ilminin başka fasılları da var, fakat hepsi de ‘an’larla anlamlı.
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.