Fakat Haçlılar durumun kendileri için ne kadar ümitsiz olduğunu görmekteydiler. Sayıca üstün oluşları, Türkler karşısında başarı kazanmaya yetmemişti. Tek kurtuluş yolu, Türklere sezdirmeden gece karanlığında kaçıp gitmekti. Bir rivayete göre kaçışı Raymond, başka bir rivayete göre ise Lombardlar başlatmıştı. Ancak önce kimin kaçtığı pek o kadar önemli değildir. Önemli olan, şövalyeliğin sadakat, kahramanlık, fedakârlık meziyetlerine hiç uygun düşmeyen bir şekilde bütün şövalyelerin ve liderlerin kadınları, çocukları, yaşlıları ve yaya askerlerini ordugâhta kaderlerine terk edip telâş ve korku içinde kaçıp gitmeleridir. Her ne kadar yaya askerler, efendilerinin peşinden yola döküldülerse de ne bunların, ne de ordugâhta kalanların canlarını kurtaramayacakları belliydi.
Sayfa 45 - Türk Tarih KurumuKitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.