Öte yandan açıkça biliyoruz ki, Kur'an-ı Kerim'in emir ve yasaklarından amaç; başta,
● Adaletin sağlanması [4. Nisa, 58];
● Zulmün, kötülüğün ortadan kaldırılması [3. Al-i imran, 108];
● Kolaylaştırma [2. Bakara, 185];
● Güçlük çıkarmama ve sıkıntıyı giderme [5. Maide, 6];
● Kamu düzenine (maslahat-ı âmme) itibar'dır.
Bu durumda yeni olaylara cevap bulma hususunda, pekalā İslam hukukunun kaynakları yanında kendi tarihimizin olduğu kadar başka ülkelerin tecrübelerinden de istifade etmek mümkün, hatta gereklidir. Nitekim ikinci halife Hz. Ömer, o günkü toplumun hem idari hem de iktisadi ihtiyaçlarına bir cevap olmak üzere, Sasani İmparatorluğu'n da idari bir kurum olan "divan" teşkilatını, "fey" adı altında toplanan cizye, haraç ve ticaret mallarının vergileri sonunda artan gelirlerin Müslümanlara ve gazilere dağıtılması gibi mali ve askeri hizmetlerin yerine getirilmesini düzenlemek için almakta ve Bizans'tan da "vergi" sistemini bazı değişikliklerle benimsemekte hiçbir mahzur görmemişti.
Sayfa 31 - Atatürk Araştırma MerkeziKitabı okudu
·
45 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.