Ahmed Rasim Ramazan‘ın sıcak aylara rastlamasının kendisine Derviş
Mehmed‘i hatırlattığını belirtir ve onunla ilgili bir fıkra anlatır.
Derviş Mehmed tekkenin yalnız dervişi değil dülgeri, marangozudur. Ramazanla beraber sıcaklar da bastırır. O sıcaklar arsında da zaviyenin duvarı çöker. Derviş çarnaçar duvarı onarmaya karar verir. Yaz günüdür, derviş sıcakta iyice bunalır, aklına da devamlı su gelir. Dayanamaz, maşrapayı doldurup içmeye başlar. Zaviyede kâhyanın biri karşısına dikilir, tehditkâr bir tavırla ayol Derviş Mehmed mübarek Ramazan der, beyni dönen Mehmed evet o mübarek her yıl gelir; ama Derviş Mehmed bir kere gelir diyerek başından savar.