Son zamanlarda iş bankası klasiklerde okuduğum kitaplarda maalesef aradığımı bulamaz oldum. Okuduğum en sıkıcı, anlatımı en kötü kitaplardan biri. 1- Kitapta o kadar çok isim karakter var ki. Kim kimdir takip etmek imkansız. Yazar bütün okuyucuları romanın geçtiği yerde yaşadığını zannederek yazmış olmalı. Yan karakterlerde derinlik sıfır. Bütün kitap boyunca hele ki bir tiyatro bölümünde kimin kim olduğu bilmeden sadece okuyorsunuz. "Aynı durum Gabriel Garcia Marquez'in kitaplarında da var." 2- Anlatım aşırı kötü ne oluyor ne bitiyor gündüz mü gece mi? Biz nerdeyiz yok. Direk diyaloglar. Bir satır önce dışarıdaki karakter hiç bir belirtmeden birden evde diyaloğa dahil oluyor. Karmakarışık. 3- Hikaye yok. Evet kitapta bir kitaba konu olacak ilginçlikte bir hikaye yok. Çok çalışkan, parayı seven bir adam ve onu çekemeyen, para tırtıklamaya çalışan akraba eş dost hikayesi. Müge anlı'da bile bundan daha ilginç hikayeler bulursunuz. Hikaye yok, anlatım yok e ne var? Hiç birşey yok. Başladığım kitapları bitirme huyumdan dolayı bittiğine, kurtulduğuma sevindim. Bir de İtalyan edebiyatının çok büyük eserlerinden biriymiş. Vah zavallı İtalyan edebiyatına.

Duvarcı Ustası Don GesualdoGiovanni Verga · T. İş Bankası Kültür Yayınları · 2017198 okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ömer Faruk Türker