Seçme Hikâyeler 1'den sonra kitabın 2. serisini okumak da nasip oldu. İlk kitaptaki görüşlerim daha da pekişti. Ömer Seyfettin çok duru ve güzel Türkçe'ye sahip bir yazar. Türkçe'yi sadeleştirme amacıyla yazdığı eserler amacına oldukça uygun. Üzerinden 100 yıldan fazla geçmesine rağmen her sayfada 1-2 yabancı kelime bulunuyor. Diğer kelime ve cümleleri kolayca anlaşılıyor. Sosyal medyada Ömer Seyfettin'in hikâyeleri için genellikle "çocukluk travmaları" olarak bahsediyorlar. Zaten eseri okuma amacım da bunu anlamaktı. İlk kitapta olduğu gibi 1-2 hikâye dışında tüm hikâyeler, bırakın travma etkisi yaratmayı çocuklara özellikle okutulmalı. Neden mi? Çünkü Ömer Seyfettin vatanseverliğin, milliyetçiliğin ete kemiğe bürünmüş hali. İlk kitapta her konudan hikâyeler yer alırken bu kitapta ise daha çok vatan sevgisini aşılayan, başta Balkanlar olmak üzere Osmanlı yurdunda meydana gelen savaşlara ait konular yer alıyor. Yine ilk eserdeki hikâyelere kıyasla bu eserdeki hikâyeler biraz daha uzun. Çocuklardaki bu travma muhabbetlerinin de gereğinden fazla abartıldığını düşünüyorum. Çocuğunun poposu üşümesin diye öncesinde klozete oturup ısıtan anne ve babaların olduğu bir ülkede çocuklar hayata hazırlanamaz. Hayat kolaylıkların yanında zorlukların da bulunduğu bir serüvendir. Ömer Seyfettin'in iki kitaptaki birkaç hikâyesi çocukların seviyesine uygun olmayabilir ama Allah korusun bu vatan düşerse o çocukların başına okutmaya korktuğumuz o olaylar gelecek. O yüzden çok da abartmanın anlamı yok.

Seçme Hikâyeler 2Ömer Seyfettin · Ötüken Neşriyat Yayınları · 2018307 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zifiri