Hasreti ve hasretin nârını bir bahar ikindisinde, yağmurla buluşmanın ertesinde yitiriyorum. Buluşmalar bitiriyor hasreti ama bu defa hasret gibi bir dostu yitiriyor insan.
Üzgün bir çocuğun dudaklarında titreyen sükût... bir taze bahar yağmurunun tebessümündeki zikr-i hâfî... bu ikisi arasında hissettiğim ses, bana hasreti yitirmenin hüznünü
·
123 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.