··
1.156 görüntüleme
Taş Sektirme Ustası’nı yazarken parça parça benden izler taşısın istiyordum. Dünden ,bugünden ,olanlardan, olmayanlardan. Olacak gibi olup yarım kalanlardan.
Hem bunları söylemek istedim, hem de saklanmak istedim oralarda. Birikenler bir kenarda dursun, içimde kalmasın istedim. İki kapak arasına girince çok mutlu oldum. Tamam dedim, ben söyleyeceklerimi söyledim. Meğer yeni başlıyormuş ...
Bir başka gönüle dokunduğunu, onun geçmişiyle ortak bir yerlerde buluştuğunu görünce iki kapak arasına girmesinden bir geçmişle buluşmasının daha değerli olduğunu gördüm.
Dikkatli okumanız, alıntılarınız ve paylaştığınız anılarınız için teşekkür ve muhabbetle ...
Ne mutlu bana ki bana geçirdiği duyguları size yansıtabilmişim. Ve ben inanaıyorum ki benden de geçip bir başka gönüllerde yolculuğuna devam edecek bu duygular.
Taşlar sekerek gittiği gibi duygular da gönülden gönüle sekecektir.
Saygılarımla...
2 sonraki yanıtı göster
Bende incelemeni bekliyordum.. Ne kadar derin duygularına dokunmuş kitap senin içinde.. Sen inceleme yazacağım dediğin zaman ‘tamam’ dedim ‘bende okuyacağım bu kitabı’, zaten çoğu alıntıya vurulmuştum. Ama yok şu an fark ettim ki ben şimdi okuyamam bu kitabı şu an o yoğun duygulara esir olamam.. umarım bir gün bende okurum..
Ama oku ki anılarda buluşalım. Bakalım senin zaman makinesindeki yolculuğun hangi anıların kapısından geçirecek seni. Ve ben sendeki o eşsiz duyguları görmek isterim.
Ve evet, her satrında bir ben penceresi açıldı geçmişime🍂
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.