İnsan diğeri sayesinde büyür, olgunlaşır; sonra tamamen yalnız ve müthiş mutlu olabildiğin bir an gelir. Başkasına gerek yoktur, o ihtiyaç yok olmuştur ama sayesinde çok şey öğrenmişsindir - kendin hakkında çok şey. Diğeri sana ayna tuttu. Ve sen aynayı kırmadın - kendin hakkında o kadar çok şey öğrendin ki artık aynaya bakmaya gerek yok. Gözlerini kapatıp kendi yüzünü görebilirsin. Ama eğer en başından beri ortada bir ayna yoksa o yüzü göremezsin.
Sayfa 150Kitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.