Sanki bu kadınların kafasına tek bir düşünce egemen olmuştu: ''Bir erkeğim olmalı.'' Bu düşünce, kadınların öteki düşüncelerinin tamamını sömürüp tüketecek kadar gözlerinde büyümüş, bir saplantıya dönüşmüştü; öyle ki, yaşamın kalan bölümünün tamamı, bu kadınlarda bu düşünceyle karşılaştırılınca boş, yararsız, bayağı ve ölü bir görünüm alıyordu. Sahip oldukları uğraş ve yeteneklerin onlar için hiçbir anlamı yoktu ya da daha önceki anlamını yitirmişti. Başka bir deyişle erkeklerle olan ilişkilerini etkileyen çatışmalar söz konusuydu ve bu çatışmalar büyük ölçüde hafifletilebilirdi ama gerçek sorun sevgi yaşamına gereğinden az değil, çok aşırı bir önem verilmesinde yatıyordu.
Sayfa 211Kitabı okudu
·
82 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.