Okurken insanın gözleri doluveriyor. Ama hüzünle ve acıyla değil, imrenerek ve gurur duyarak. Zahiren umutsuz bir harbin içinde çırpınan ama ruhunda eşsiz bir zafer muştusu taşıyan mücahidin yolculuğu... Daha yolun başında, sonunun ya esaret ya şehadet olacağını bile bile ve seve seve yürüyen bir yolcu... Kâh zengin kâh fakir, kâh gözde kâh kaçak, bir oğul, bir eş, bir baba, bir mühendis, bir komutan... Ve gönlünde hep Filistin'i taşıyanlara has bir mecburiyetle, Kudüs'e çıkıyor bütün yollar... Rahmet olsun gidenlere ve Selam olsun direnenlere..!
