Şu da var: dış görünüşün güzelliğinden aldığımız tad, zaman gelir, bıkkınlığa dönüşür; hani tıpkı insanın tok karnına tatlı yediğinde bir sıkıntı duyduğu gibi. İşte, insan yalnız dış güzelliğine vurgun olduğu bir sevgiliden de öylece bıkar. Oysa, gönülden gönüle dostluğa doyum olmaz.