"Sizin olsun namlu ucundan seyredilen ülkeler, güneşler ve şehirler." Sığınak Hikayeleri adındanda anlaşılacağı üzere savaşın tam ortasında yaşamak zorunda kalan, sığınakları adeta diğer insanlarla korkularını paylaşmak için kullanan insanların hikayeleri. 2. Dünya Savaşı'nı Fransa ve İngiltere'de yaşayan Feyyaz Kayacan İngiltere'de kaldığı zamanları, savaşın acımasızlığını, insanlar üzerindeki etkilerini, beraberinde getirdiği ölüm ve yıkımı anlatmış Sığınak Hikayeleri'nde. Öykülerin hepsinde mekanlar ve karakterler ortak. Kimisi ölüme dayattığı kahkahalarıyla, kimisi vazgeçmediği bahçesi ve çiçekleriyle, kimisi her kadında büyüyen gözleriyle, kimi yazmaya çalıştığı şiirleri, kimi güzelliği, kimi de İstanbul'un Arnavut kaldırımlarında çıkardığı ayak seslerini Dartmouth'da çıkarmaya çalışmasıyla ayakta kalmaya çalışan insanlar. Hepsinin ayrı bir hikayesi var. Tek ortaklıkları belki de savaş ve onun getirdiği, hep yanıbaşlarında hissettikleri ölüm. Feyyaz Kayacan 1954 yılında kaleme aldığı bu öykülerle 1963 yılında Türk Dil Kurumunun Hikaye Ödülünü kazanır. Yazar dilin sınırlarını sonuna kadar zorlaması, kullandığı dilde ironiye çokça yer vermesi sebebiyle "Türk edebiyatının şen kirpisi" diye adlandırılır. Kullandığı şiirsel dil ve çokça kullandığı soyut ifadeler ile okurken insanı biraz zorladığını söylemeliyim. Kitaptaki öyküler aynı zamanlara tanıklık etmiş Henry Moore'un "Sığınak Desenleri" ile birlikte basılmış Kırmızı Kedi tarafından. Çok da güzel ve şık olmuş. Bu arada son zamanlarda okuduğum hem kağıt kalitesi hem de baskı olarak en iyi kitap diye bilirim Sığınak Hikayeleri için. Öyle ki kitapları çizerek, notlar alarak okuyan biri olmama rağmen bu kitabı çizmeye bir türlü kıyamadım. 1950'lern yenilikçi öykü anlayışının öncülerinden olan Feyyaz Kayacan'la tanışmak isteyenlere tavsiye olunur. Keyifle okunsun...

Sığınak HikayeleriFeyyaz Kayacan · Kırmızı Kedi Yayınevi · 202063 okunma

·

305 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.