Özellikle Dostoyevski'yi
seviyorum. İşleri okuduğum herkesten üstün. Yazarları ve kurguları ele aldığımızda insanların karşısına çıkan en zor sorularla uğraşıyor. Tartışmanın iki tarafında da karakterleri var ve gerçekten de argümanlarını ciddi manada sağlam bir şekilde ortaya koyuyorlar. Sanki Dostoyevski’nin bir inancı var ve bir karakteri var ve o da onun inancına sahip ve hep o kazanıyor. Hayır böyle değil. Dostoyevski’de bu hiç olmuyor. Bir karakter oluşturuyor ve 3-4 tane de rakip ve rakipleri de boş insanlar değil, hepsi birer demir leblebi. Başkahramanı eziyorlar. Hepsi farklı bakış açıları arasındaki bir savaş. Görmesi harika, okuması harika.