#ikişehrinhikayesi İngiliz edebiyatının en kıymetli eserlerinden biri ve Fransız Devrimi zamanında geçen bir dönem romanı. Roman her hafta gazetede tefrika edilerek basılmış ve her hafta gelen eleştirilere göre yeniden yorumlanmış. Kitap başlığında bahsi geçen iki şehir: Paris ve Londra. Kurguda burjuva ve halk arasındaki ekonomik durum farklılığı yüzünden oluşan sınıf ayrımı irdelenmiş. En basit suçun cezasının ölüm olduğu bir dönemde, gündüz tüccarlık yaptığı halde gece maskeyi takıp soygun yapan insanlar anlatılmış. Sonrası gümbür gümbür gelen (!) Fransız Devrimi ve giyotine kurban giden; suçlu suçsuz aristokratlar, onların hizmetçileri ya da devrime muhalif olan soylu soysuz herkes. Değişen tek şey öldürenler -devrim öncesinde aristokratlarken; sonrasında halk- yoksa devrim de yine uydurma yasalarla, haksızlık ve adaletsizliklerle geliyor. Devrim demek; ezilenin ezenlerden veya ezdiği varsayılanlardan intikam alması demek olmuş. Halk, onları ezenlerin boynunu vuran giyotini kutsayarak; boyunlarına haç yerine giyotin sembolleri takmaya başlamış. Romanın bazı karakterleri de benim için unutulmaz: Biri platonik olan bir aşk üçlemesi ve platonik aşık, avukat Sydney Carton’un sevdiği kadının mutluluğu için yaptığı fedakarlık. Gerçek ve karşılıklı aşkı yakalayan iyi kalpli bir çift: Lucie Manette ve Charles Darnay. İhtilalcilerin önde gelenlerinden sürekli örgü ören, örgüsüne ihtilalde öldürülecek soyluların adını işleyen bayan Defarge. Giriş cümlesiyle ödül almış, dönemi yansıtan ve ancak dönemi bilerek okuyunca anlam kazanan bir cümle: “Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik ya da tam aksi istikamete - özetle; şu an içinde bulunduğumuz döneme öyle benzer bir dönemdi ki dönemin, sesi en çok çıkan otoriteleri bu günler hakkında -olumlu anlamda da, olumsuz anlamda da - ancak ve ancak "en" sözcüğü kullanılarak konuşulabileceğini iddia ediyorlardı.”

İki Şehrin HikâyesiCharles Dickens · Can Yayınları · 202358,5bin okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.