Rüzgarın kıyıp doğradığı bulut parçaları aydınlık bir zeminde savrulup duruyor. Beklemeye sabrım olsa ayı görebilirdim. Gözlerimi yumuyorum, rüzgarın sesi soluğuma karışıyor. Sözcükler ve görüntüler, kafamın içinde birbirini izliyor savruluyor, paramparca oluyor. Ama bu karmaşanın ötesinde hiçbir şeyin bozamayacağı büyük bir sessizlik ve ilgisizlik var...
Kırmızı Kedi