"evler yanıyordu, ağaçlar yanıyordu, okullar yanıyordu ömrümüz, yanıyordu hicran, yanıyordu saat koşuşuyordu sağımızdan solumuzdan çığlık çığlığa çığlık çığlığa oramızdan buramızdan insanlar -granit ölüm!-, yaşlı bir heykeltıraş gibi tarih sonumuzu yontuyordu caddenin ortasında kalabalıkta karşılıklı diz çöküp pek uzun öpüşmüştük –hep 'müştük o güne kadar hep hep hep hep!- ve kurşunlar sesi -bakışlara dolanan yılan: ah hatırladım o masum umarsızlığı- ve tanklar sesi -sonyaz sonrası iç sıkıntısı: elim ıslak yanaklarında tavşan ölüsü- ve tahammül sesi.. saatlerce öpüşmüştük saatlerce! bir denizin en mavisine sığınıp saatlerce! "biz hiçbir yere gitmeyelim artık!" sen bir yosun olup da takılmıştın mor salkım bir antik darağacına yemeni bağlayan kulağı küpeli fosil kırıntısı oğlana.. şimdi bugün ağlama! tarih kitapları yazmıyor aşk savaşlarını"

Periler Ölürken Özür DilerKüçük İskender · Can Yayınları · 20171,622 okunma

·

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilara