Nazilerin zulmü başta olmak üzere hayatta belki de ondan daha fazla acıya maruz kaldığı hâlde özellikle Dostoyevski'nin yaşadığı acıları bu kadar şeffaf gözler önüne serebilen, eşiyle birlikte hayatına son verdiği hâlde Tanrı'yı ve hayatı bu kadar keskin hatlarla çizebilen bu Yahudinin bu kitabını neden abartmıyorsunuz anlamıyorum.