Kitabı bana hediye eden ismini vermeyeceğim sevgili dostum, öncelikle sana teşekkürler.
Kitabın kapağından başlıyalım bakalım. İki sandalyenin arasında dipnot yazısının hemen altında roman yazıyor bence son derece hatalı çünkü bir romanın sahip olması gereken birçok öncülden mahrum bir eser. Romandan çok uzun olay hikâyelerinin birbiri ile olan ilişkilerini anlatıyor. Yani uzuuuun bir hikaye gibi.
Farklı hikayeleri tek bir hikayede toplayıp okuru şaşırtması yönüyle 
Sefiller kitabına çok benziyor. Fakat psikolojik tahlil, mekan ve çevre betimlemeleri, farklı karakter yaratımları eksikliği nedeniyle kaliteli bir roman olmaktan çok uzak kalmış. Olaylar, ölümler, aşklar, seyahatler kitabın içeriğini o kadar doldurmuş ki kitap okumanın zevkini hissedeceğinize olayların kronolojisini aklınıza tutmaya çalışıyorsunuz. Ve özellikle ölüm sahneleri o kadar amatörce yazılmış ki sondaki intihar sahnesi de dahil olmak üzere kitabın diğer yerlerinden alınan zevki de yok ediyor. Anlatılmak istenen büyük aşkın üçüncü nesilde başlaması yani hikayeye canerin dedesinden başlanması büyük bir hata olmuş çünkü canere gelene kadar yaşanan karmaşık olaylar farklı kişilerinin pencerelerinden işlenmiş ve bu durumda pek iyi başarılamadığı için tekdüzeliğin kurbanı olmuş.
Elbette seloyu edebiyata damga vuran yazarlar ile karşılaştırmak hatalıdır. Ve onun bir edebiyatçı değil bir siyasetçi olduğunu unutmamak gerekir. Kitaba bu açıdan bakınca mahkum bir siyasetçinin can sıkıntısından dolayı yazdıklarından daha fazlası var. Zaten kitabının çoğu yerinde romancılık yapmaktan çok siyasi propaganda peşinde bunu 
Seher de daha çok hissetmiştim. Ama bunu kasti yaptığını zannetmiyorum o siyasi kimliğini o kadar çok seviyor ki bunu yaşamının diğer yerlerine bulaştırıyor diye düşünüyorum. Ve birde üzüldüğüm ama şaşırmadığım bir diğer şey ise 
Selahattin Demirtaş ın vatan hainliği ile suçlanıp kitaplarının bazılarınca okunmuyor olması. Bu ülkede Nazım hikmetler, Ahmet arifler, az mı mahkum edilip vatan haini ilan edildi? Bugün onları mahkum edenlerin isimlerini bile bilmiyoruz ama. Değil mi?
Sevgili Selahattin Demirtaş ı eleştirmeyeceğim tek konu ise kitaba sıkıştırılan mizah ve samimi anlatım. Seloyla sohbet ediyor gibisiniz. Ve sizi o daracık mahpustan dakikalarca güldürüyor. Her neyse fazla uzun tuttuk iyi okumalar diliyorum sevgili 1k.
·
216 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.