Selahattin Demirtaş
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
9.0
6,1bin Kişi
19,5bin
Okunma
2.341
Beğeni
41bin
Gösterim
Unvan
Yazar, Siyasetçi, Hukukçu
Doğum
Palu, Elazığ, Türkiye, 10 Nisan 1973
Yaşamı
Zaza kökenli Türk siyasetçi ve avukat olan Selahattin Demirtaş, Türkiye Büyük Millet Meclisi 26. dönem İstanbul milletvekili olup Halkların Demokratik Partisi eş genel başkanlığını 11 Şubat 2018 tarihine kadar yürütmüştür.
Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu olan Demirtaş, siyaset öncesi serbest avukatlık ve İHD (İnsan Hakları Derneği) Diyarbakır şubesinde yöneticilik yapmıştır. Uluslararası Af Örgütü Diyarbakır Şubesi ve Türkiye İnsan Hakları Vakfı’nın kurucuları arasındadır.
2007'de DTP'de Grup Başkanvekilliği yaptıktan sonra DTP'nin kapatılması sürecinde yeni kurulan BDP (Barış ve Demokrasi Partisi)'ye geçerek partinin 1 Şubat 2010 tarihinde yapılan olağanüstü kongresinde Genel Başkan seçildi. BDP'nin Halkların Demokratik Partisi'ne (HDP) katılması sürecinde 2014 yılında yapılan 2. Olağanüstü kongrede Figen Yüksekdağ ile birlikte HDP eş genel başkanlığına seçilmiştir.
2007 Türkiye genel seçimlerinde Diyarbakır, 2011 genel seçimlerinde Hakkâri ve Haziran 2015 genel seçimlerinde İstanbul milletvekili olarak meclise girdi.
4 Kasım 2016'da HDP Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ ve dokuz HDP'li milletvekili ile birlikte Türkiye Anayasası'na göre "suç işlemek amacıyla örgüt kurmak", "terör örgütü üyesi olmak", "silahlı terör örgütüne üye olmak", "örgüt adına suç işlemek" iddialarıyla gözaltına alındıktan sonra tutuklanarak Edirne F Tipi Cezaevi'ne götürüldü.
21 Şubat 2017 tarihinde Doğubayazıt 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından "Türk milletini, Türkiye Cumhuriyeti devletini ve devletin kurum ve organlarını aşağıladığı" gerekçesiyle 5 ay hapse çarptırıldı.
İncelemeler
244 syf.
·
4 günde
·
8/10 puan
Kürt Edebiyatıebiyatı Zindan Edebiyatı olarak gelişimine devam ediyor. Gerçekleri ve Coğrafyayı Hapishane haline getiren olduğu yerde Edebiyat ve Özgürlük arayışçılarının Zindanda olması şaşırtıcı değildir.
Kuantum mekaniği ve dinamikleri üzerine evrene bakışı değişen Kürt Özgürlük Hareketi ve Emektarları da bu değişimden etkileniyor. Görüyoruz ki Roman 7 farklı karakter üzerinden ve dillerinden, bakış açılarından ilerliyor ve iç içe geçiyor. Ortak geçmişe sahip olan 7 kişi, 7 farklı insan tipi ve 7 farklı özgün koşullar. Tam da siyasi düşüncemize uygun bir kurgu.
Teması Aşk yoğunluklu olsa da Kadın-Erkek toplumsal cinsiyet durumunu sorgulatan, Sınıf farklılıklarını teşhir eden( Marx'tan oldukça faydalanılmış:) Ortadoğu'daki savaşlar.. ve 1980 Darbesi, 38 Dersim soykırımı, "Faili Belli" cinayetler her şey var. En büyük çıkarımım ise aşk gerçekten de kurgulanacak bir şey değil. Ayarlanacak, ısmarlanacak bir şey değil. Kutsallığı ve bütün dünyanın Aşkı araması bundandır sanırım.
Olay örgüsü sürprizlerle dolu, Barkodlarla da güzel anlar yaşattı diyebilirim. Ezhel'in parçası tam yerinde olmuş:) ama bazı gerçekler gün yüzüne çıkmadı önemli gibi görünmese de çıksın gün yüzüne isterdim ( spoiler vermemek için deginmiyorum)
Eleştirilerim: öncelikle haddimi aşmamaya dikkat ettiğimi belirteyim. 30 yıla aşkın bu özgürlük mücadelesinde ailecek emekleri olan Demirtaş ailesinin ferdi ve aynı zamanda Eşbaşkanlık yapmış Selahattin Demirtaş, haksız,hukuksuz bir şekilde tutsaktır. Siyasi bir rehinedir. Onun özgürlüğü dışarda gelişecek olan mücadeleye bağlıdır. Şartlarına rağmen her türlü sanatsal üretkenliği devam ettirmek adeta bir direnme biçimidir. Bu kadar kapsamlı Roman yazması takdire şayandır.AMA. Daha önceki Seher(içimizdeki erkek,Sonu muhteşem olacak) hikâyeleri, Devran(Baranın Beşiği) Leylan(Qamislo kalbimin yarısıdır) gibi tavır belirten bir roman olmamış. Gözlemlerim çevrem ve bu uygulama ile kısıtlı tutarak görüyorum ki Efsun beklenen ilgiyi görmüyor. Çünkü Tekrara düşüyor Selahattin Demirtaş. Artık insanlar ondan roman değil ön açıcı bir söz bekliyor. Ve bunun üzerine yazmasını istiyor. Çoğu tutuklu Vekiller roman,şiir, anı yazıyor. Bize ise yazdıkları haksızlıklara karşı yöntem geliştirici şeyler lazım. Daha fazla öğretici metinler yazmalilar. Küfürlü ve argolu kelimeleri hoş göremedim.
Diyeceklerim daha çok sıkıcı olmaması ve düşüncelerimi buraya sıkıştırmamak için kısa tutuyorum. Herkese bitmeyen sevgi ve selamlarımla...
Okuyacaklarıma Ekle
244 syf.
·
4 günde
·
9/10 puan
Efsun
Kitabın incelemesine başlamadan önce üzüldüğüm ve yakındığım bir konu hakkında konuşmak istiyorum bu defa.
Bu kitabı okumaya başlayınca; "ya sen nasıl bu teröristin kitabını okursun?", "Sana yakıştırmadım Halil", "Siyasetçiden yazar olmaz" vs vs.. gibi tepkiler aldım. Böyle yazanlara üzülüyorum açıkçası. Neden üzülüyorum biliyor musunuz? Örneğin; Adolf Hitler'in Kavgam adlı eserini okumuş olsaydım hiçbir tepkiyle karşılaşmayacağıma eminim(ki okuyacağım da).
Peki ya Adolf Hitler milyonların ölmesine doğrudan sebep olan bir siyasetçi değil miydi? Ölen Alman, Rus veya Polonyalı olunca sıkıntı yok da (sizin deyişinizle; Türk veya Kürt olunca mı sıkıntı oluyor?) Ben Selahattin Demirtaş okuyunca mı sıkıntı oluyor? (Ki ben siyaseti sevmem, anlamam ve anlamak da istemem). Ben yazar olarak onun kalemini beğeniyorum ve gerçekten gün geçtikçe gelişen bir yazar.
Kitapla ilgili konuşacak olursam; Normalde ben aşk romanları seven biri değilim ama bu kitabı çok sevdim diyebilirim. Bilhassa araya kattığı güzel espriler ve aforizmalar güçlü kalemle birleşince de ortaya şahane bir eser çıkmış oldu.
Kitaptan sevdiğim bir alıntı;
"Empati kendini başkasının yerine koymak değildir bence. Kendini asla başkasının yerine koymayacağanın farkında olmaktır. Ateşin düştüğü yeri yaktığını bilmektir, herkesin hikayesinin özgün ve değerli olduğuna inanmaktır."
Okuyacaklarıma Ekle
244 syf.
·
3 günde
·
Beğendi
·
Puan vermedi
Basit fikirlerinizle okumayın anlamazsınız
Gerek yok.....
Ama başlayalım demi nerden başlıyalım ki
İlk sözüm kitabı sadece bir aşk kurmacası görenler
Okurken sıkılırlar....
Bir bilinmezlik nasıl bir sona varıyor.
Kaç kelimesinde adı susturulmaya çalışılmış koca bir Coğrafyanın gerçeklerini görmek mümkün.
Belki görülmemiş, hiç gidilmemiş hiç bilmediğiniz yerler hakkında önyargılarınızın sizi yönlendireceğinden eminim.
Siz bilmezsiniz.
Okurken sadece aşk, cinsel şakalar, küfürler ve daha nice klişe kelimeleler takılıp kalırsınız.
Her "gerek yok" sözünden sonra devamını ben kafamdan tamamladım.
Çünkü;
beni,
bizi,
ezilmiş dili asimile edilmeye çalışılan, yokmuş gibi tavırlarla arka plana atılmaya çalışılan bir milleti anlatıyor...
Fazla etkilendim her ANNE kelimesi geçtiğinde
Hiç bilmediği biriyle evlenme,
Anlatamadım gerek yok....(ağlamaklı olursunuz)
Samimi bağlarla okuyucuyla haşir neşir olunmaya çalışılmış, bu biraz fazla belli ettiriyor.
Galiba yine Bizi anlatıyor....
belki bizi anlayan burda dökülen,
Dersim'de yakılan,,,,,küçücük bedenlere bilmem kaçıncı asrın kiniyle sıkılan mermileri de anlatıyor siz bilmezsiniz...ki
Dört duvar engel olamamış yazmasına.
Çünkü eşi, kızı bir koca millet ona mürekkep oldu... hissetti yazdı,
güzel yazdı,
bizi yazdı.
Ha okuyun çünkü bir halkı anlamak için onların yazdığı kitaplardan, dengbêjlerden, sakalı 70'ine dayanmış ihtiyarlarından dinlemeli
bilmem anlar mısınız... Hiç oralı olmuyorsunuz da
Neyse Gerek yok.....
siz önyargılarınız, dayatılmış milliyetçi fikirlerinizle anca bazı beyinlerin fikirlerini görecek kadar size tolerans tanınmış, . size ne denmeli ki..
Sadece kendi doğruları tarih diye size yutuldu..
Okuyacaklarıma Ekle
140 syf.
·
1 günde
·
9/10 puan
İNANDIKLARIN İÇİN SANATLA EL ELE VERDİĞİN SAVAŞ!
youtu.be/J7O4TKqgFIQ
KALBİ OLAN İZLEMESİN!
Kitap ile ilgili incelemeye başlamadan önce,Selahattin Demirtaş'ın mahkumiyetine sebep olan konuşmayı paylaşıyorum ki kitabı okuduğumu öğrendiği an takipten çıkan arkadaşlarıma onlarca yeni arkadaş eklensin ve nefret,hınç,öfke dolu mesajlarla dm kutum dolsun!
Bugün bazılarını çok rahatsız etmeye geldim.
HDP seçmeni olmayan sorumlu bir yurttaş olarak,hangi parti yahut fraksiyona sahip olursa olsun haksız ve zorbaca özgürlüğü elinden alınan bir yurttaşa karşı şeref borcumu yerine getirmek istiyorum.
O zaman eğlence başlasın! :)
Videonun ''haklı ve yürekli'' bulduğum cümlelerinin bir kısmını paylaşmak istiyorum;
''Darbeyi eniştemden öğrendim diyor,yalan,külliyen yalan! Darbeden senden,benden,mitten,enişteden herkesten önce haberi vardı.Darbenin istihbaratını alacaksın, önceden tedbirini alacaksın, 225 insan ölecek sen iktidarını sağlamlaştır diye.
Senin bilgin vardı madem,neden 225 insanın ölmesine göz yumdun,parlamentonun bombalanmasına göz yumdun,hesabına geldi çünkü!
Evet yeteri kadar düşman kazandığıma göre kitaba dair incelemeye başlayabilirim.
Kitabımız on iki öyküden oluşuyor.Tek solukta okunabilecek kadar sade,akıcı,duru bir dille yazılmış on iki öykünün içinde,toplumsal meselelere fazlasıyla duyarlı yazarın çığlıklarını duyuyoruz.
Kendi halkına feryat ettiği ''Seher '' isimli öyküsünde,ki bence kitaba bu ismi vermekte epey akıllıca davranmış çünkü kanımca duygulara en kuvvetli temas edebilecek,dili ve samimiyeti güçlü öyküsü buydu,töre cinayetlerine,bilinçsizce kutsal yaşam hakkına saldıran feodal ve eril aile ve erkek düzenine eleştiride bulunmuş.
Kitabın mottosu zaten başta belirtiliyor: ''Katledilen ve şiddet mağduru bütün kadınlara...''
Kitabın diğer ana tematik unsurları ve dertleri daha ziyade;kadın erkek eşitsizliği,feodal ve ilkel aile ve devlet düzeni,gelir adaletsizliği,cahillik,yoksulluk,açlık,sefalet,psikolojik ve fizyolojik şiddet,plaza dünyasının ve statükocu düzenin bireyde yarattığı buhranlar,aradaki uçurumun Everest'ten yüksek olduğu baba-kız,anne-kız,karı-koca ilişkileri...
Yazarın çocukluk yaşamından ve cezaevi hayatındaki anılarından derlediği öykülerinde de ana tema unsurunun değişmediğini görüyoruz:ADALETSİZ,HAKKANİYETSİZ DÜZEN!
Bu düzenin cenderesinde savrulan yazar,ailesi,çevresi...
O da bir şey mi?Sistemin ve mali krizin insana sirayet eden duygu durum bozukluğu, serçelerin yuvasında dahi hissediliyor.
Serçeler de gittikçe insana benziyor ve insana benzeyen her canlı gibi aidiyetlerini,şahsiyetlerini yitiriyorlar,''İçimizdeki Erkek'' öyküsünde,kof kabadayı erkek serçe üzerinden manidar biçimde yozlaşma suratımıza tokat gibi vuruluyor!
Evet şimdi de öykü isimlerine ve genel hatlarıyla konularına değinelim!
-İçimizdeki Erkek
-Seher
-Temizlikçi Nazo
-Bildiğiniz Gibi Değil
-Kara Gözlere Selam Olsun
-Cezaevi Mektup Okuma Komisyonuna Mektup
-Denizkızı
Halep Ezmesi
Ah,Asuman
-Annemle Hesaplaşmalar
-Tarih Kadar Yalnız
Sonu Muhteşem Olacak
Kısaca öyküler hakkında kitabı okumayan arkadaşlar için detaya inmeden bilgi vermem gerekirse;
''İçimizdeki Erkek''öyküsünde özel mülkiyet anlayışının kutsallığının, yalnızca insanlara değil bütün canlılara nasıl sirayet ettiğini cezaevi çatısını yuva edinen serçeler üzerinden okuyacağız.Bir de kadınların ''şekerim bu erkekler valalhi öküz'' hakaretlerinden nasibini erkek serçe de alacak!
''Seher'' öyküsünde konfeksiyon işçisi Seher'in günahsız,masum,temiz ve pak duygularını ve hayatını okurken onu çok sevecek,yaşadığı mağduriyetleri okuyunca ''atşralı zihniyet mahsulü tabular'' olan törelere lanet edeceksiniz!
''Temizlikçi Nazo'' öyküsü,Türkiye'de yaşıyan herhangi bir yurttaşın,ister köylü ister şehirli,iser yoksul ister zengin, ister lumpen isterse elit hiç fark etmez,akıbetlerinin her an değişebileceğini,paradigmaların sonsuz olasılıkla çepeçevre sarıldığına işaret eden öykülerden...
Ama elbette yoksul,lumpen,taşralı bir güruha mensupsanız,başınızın belaya girmesi daha olası...
''Bildiğiniz Gibi Değil'' öyküsünde,gerçekten de bazı şeylerin bildiğimiz gibi olmama ihtimalini hiç de göz ardı etmememiz gerektiğini anlıyoruz.
Bir erkek yahut kadın,uzaktan gördüğünüz kadarıyla kategorize ettiğiniz gibi ayran gönüllü,şıp sevdi değil de''bilinç altındaki yahut geçmişindeki travmalar neticesinde,sevilme yahut sevme güdüsüyle hareket eden mağdurlardan biri olamaz mı,bence olabilir.
Bunu düşünün derim!
''Kara Gözlere Selam Olsun'' öyküsünde,inşaat işçisi Hüseyin'in,Muşlu Berfin'e,umutsuz fakat şu döneme inat fazlasıyla kirlenmemiş hislerini okuacaksınız.Okurken de statükocu anlayışa,katı tabakalaşmanın işçinin hayatına acımasızca tekme atmasına küfredeceksiniz!
''Cezaevi Mektup Okuma Komisyonuna Mektup'' öyküsünde,hatta öykü de denemez,deneme desek daha doğru olur diye düşünüyorum,yazar tecrübeleri üzerinden okuma,yazma gibi ,insanın en tabii hakkı olan uğraşların,cezaevi kısıtlamalarında dönüşümünü konu alıyor.
''Denizkızı'' öyküsünde Suriyeli Minâ'nın hikayesini okurken boğazımdaki yumru,nefessiz kalmama sebep oldu,gözlerim doldu tutamadım kendimi,biraz da olsa vicdanının sesini duyabilen herkes dişini sıka sıka okur!
Not: Bu vesileyle minicik bedeni Bodrum kıyılarına vuran Aylan Kurdi ve diğer bütün masum çocukları hüzünle anıyorum...
''Halep Ezmesi'' öyküsünde Halep'te yaşayan Rukiye'nin kocası Cuma'nın öyküsünü okuyoruz ama öyküyü okurken dikkatinizi Halep'in ezmeleri mi çekecek,patlayan bombaları mı,o tercih meselesi!
''Ah,Asuman'' öyküsünde bizden bir parça olan şoför Fahri'yle,yine bizden bir parça olan avukatın hikayesi bize dayanışma,anlayış,hoşgörü gibi unutulan duyguları hatırlatırken,kamyonlarının arkasında boy boy fotoğrafları olan tanıdığımız Asuman'a da ikiliyi birleştirdikleri için minnet beslememizi sağlıyor!
''Annemle Hesaplaşmalar'' öykü değil itiraf ya da söylence zannımca.Demirtaş'ın yıllar sonra çocukluk arkadaşı ve annesiyle hesaplaşması...
Ve kızmıyorum,yoksul pirzola ya da pastırma,ya da ikisi arasındaki farkı ne bilsin,yoksulun sofrasına pirzola,pastırma mı gelir?
''Tarih Kadar Yalnız'' evet öykü ismi bile ıssız.Ama şunu da kabul edelim,hepimiz kalabalıklar arasında ayrı ayrı kalabalık yalnızlarız.Plazaların üst katlarında,yerin altında madende,dokunaklı bir romanın satır aralarında,Fenıke'de bir barakada...
Yer,mekan,olay değişir değişmesine elbet fakat değişmeyen bir tek şey vardır: Yalnızlık!
''Sonu Muhteşem Olacak'' öyküsünde Cizre'den sonsuzluğa uzanan bir başarı öyküsünü okuyacağız.,
Halkını unutmadan bir doktorun başarı öyküsünü...
İncelememe yavaş yavaş son verirken şunu belirtmekte fayda görüyorum: Belki Demirtaş'la aynı ideolojik kültürden gelmiyor da olabiliriz,dünyaya dair kültlerimiz farklı olabilir,hatta ideolojik kamplaşma gereği ayrışmış dahi olabiliriz ama şunu biliyorum hapishanenin zorlu koşullarında üretmeye devam etmesi,mücadeleyi hiç bırakmaması ve ''adalet,hak,eşitlik,özgürlük,insan hakları'' gibi temel meselelerinde inancı doğrultusunda verdiği savaşımda sanatla el ele,kol kola olması taktire ve övgüye değer...
Kitabın kurgu,dil ve tematik eksiklerine yani teknik ve usule dayalı meselelere dair yorum yapmayacağım.
Bence değerli olan bunlardan da ziyade,gözünü budaktan sakınmayan bir adamın(bana göre doğruları söyledikten sonra)mahkumiyete teslim edilmesi ve buna rağmen pes etmeden inandıkları için sanatıyla,efendiliğiyle çizgisini bozmadan savaşına devam etmesidir!
Emeğine,zihnine,hislerine sağlık Demirtaş!
Okuyacaklarıma Ekle
244 syf.
·
Puan vermedi
Küçük küçük hikayelerle başladı yazmaya Selo ve çok da iyi yazmıştı öykülerini. Seher ve Devran'da anlatılan öykülerin gerçekte yaşanmış binlerce, milyonlarca hayat hikayesiydi belki de içimizde bir yerlere dokunması. Leylan ile roman yazmaya başladığında gittikçe güçlenmişti kalemi ama Leylan kitabında geçen olay(lar), kapatılması gereken açık bırakılmış bir pencere gibiydi. Anlatılarda ya da anlatma biçiminde değil ama yazma biçiminde eksiklik vardı. Efsun. Efsun, Leylan kitabına nazaran daha da güçlü kaleme alınmış bir roman olmuş.
Ana karakterlerden Kenan Kaya'nın ilk anlatışından sonra sözü diğer ana karakterler olan Efsun ve Caner'e bırakmasıyla kitapta geçen olaylar karışmaya başladı. Açıkçası yine birbirine girmiş ama çözülemeyen bir şeyle karşılaşacam sandım ama kitabın bitimine doğru, karmakarışık gelen; olaylar, kişiler, kimin kim olduğu, yerler çözülmeye başladı.
Kitabın biraz da eğlenceli dille yazılmış olması, kitaba müthiş bir renk vermiş. İster istemez çok ciddi şeyler yaşanacak hissi doğuyor ilk başta ama anlatılanlar (özellikle kadına yaklaşım), karakterlerin romanda konuşma ve düşünüş biçimleriyle ciddiyetten biraz da olsa uzak tutabiliyor. Yani severek okutuyor kendini.
Selo'nun kaleminin gittikçe çok daha güçleneceğine eminim. Başak ve kızlarının da katkısıyla çok güzel bir roman çıkmış ortaya.
Okuyacaklarıma Ekle
138 syf.
·
7 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Okumayı asla düşünmediğim bir yazarın kitabıydı...
CanDost dediğim çok değerli bir büyüğümünbana bu kitabı armağan etmesi ile elime aldım ve bir kez daha sordum kendime; önyargıların ile yaşamaya devam mı edeceksin?
Okumaya başladığım anda hissettim yazarın sıcaklığını. Öyle samimi ki sanki bir kitap okumuyordum da karşı komşuyla muhabbete dalmıştım.
Olaylar tam yüreğime dokunuyor, tam efkâra kapılıyorum derken kahkaha atmaya başladığım bölümler oldu çok defa.
Okumanızı şiddette tavsiye ediyor ve
Sadettin TANIK 'a çok teşekkür ediyorum.
Okuyacaklarıma Ekle
244 syf.
·
7 günde
Spoiler İçerir!
"Başak, Delal ve Dilda ile birlikte yazdık bu romanı. Okudular, 'Olmuş' dediler. Sonra siz de okuyun istedik."
"Dünyanın size adil davranmasını beklemeyin.
Hatta merhametlice davranmasını bile beklemeyin."
J. C. Oates
Selahattin Demirtaş dünyanın kendisine adil davranmasını, o günün gelmesini oturup beklemeyenlerden... Elinden bir dünya alındıysa binbir dünya kuruyor.
Ne zaman yaşam ağır gelse ve çok şikayet etmeye başlasam herkesten önce Efsun'un yazarına karşı bir mahcubiyet duyarım. Bu beş yıldır böyle. Selahattin Demirtaş benim için eyvallah etmemenin ve zulme karşı her koşulda direnmenin sembolü. Onun cezaevi duvarlarını adeta yıkan mücadelesi ve ayakta kalma savaşı karşısında, zayıf düşmek hep bir tür şımarıklık gibi gelir. Son kitabı Efsun da onun mücadele biçimi, daha doğrusu mücadele biçimlerinden biri. Baskılanmaya, unutturulmaya, siyaseten yok edilmeye çalışılan bir insanın direnişinin sesi. Baskıya karşı direnişin ne gibi biçimler alabileceğinin en somut göstergelerinden biri… Bu ülkenin insanlarını ve meselelerini çok iyi bilen bir siyasetçinin yaşamın içinden ve her alanından yükselen sesi. Cezaevi duvarlarını delip geçen sesi.
Efsun'un hikâyesi birbiriyle buluşan bir aile örgüsü hikâyesi gibi kurgulanmış olsa da, yavan ve çıplak bir geniş aile hikâyesi değil! Farklı coğrafyalardaki yaşanmışlıklar ve oralara dair hikâyeler romana ziyadesiyle renk katıyor.
Geçtiğimiz yüzyılın yetmişli yıllarında çocuklarını 'teyzeye' bırakıp Filistin'e kamplara giden "romantik" devrimciler de romanda gözüküp kayboluyor. Yakın zamanın Gezi eylemlerine katılanlar da!
Romanı özetlemekse hiç kolay değil. Zira, yaşananlar -roman kahramanlarından Caner’in deyişiyle- "saçma sapan Brezilya dizisi"ne benziyor. Ne var ki bunlar Caner'in ve diğerlerinin, daha doğru bir deyişle bizim coğrafyamızın dört bir yanında varlığını hâlâ sürdüren saçma sapan ama çarpıcı gerçekler. Çıplak gerçekleri karşınızda bulmak etkileyici ama Demirtaş'ın anlatılarını çekici kılan gerçekleri yaşam sevgisi ile harmanlamasından kaynaklanıyor...
Caner anlatısıyla giriyoruz romana.
25-26 yaşlarında, Dolapdere’de annesi Kibar Hanım’la birlikte oturan, Turizm Yüksek Okulu'ndaki eğitimini sürdüren, yakışıklı, biraz bıçkın ama temiz kalpli bir genç. Motor kuryeliği yaparak katkıda bulunuyor dar aile bütçesine. Biz onu tanıdığımızda aldığı parlak bir teklifle kaderi değişmek üzere Caner'in; yazarlığa meraklı zengin bir adam için kah yurt dışında, kah Türkiye’de araştırmalar yapacak ve karşılığında çok dolgun bir ücret alacak...
Efsun ile devam ediyoruz.
Efsun ise Caner yaşlarında, gazetecilik mezunu, akıllı bir kız ama işsiz. Ressam annesi Mercan Hanım’la Çanakkale yakınlarındaki bir köyde yaşıyorlar. Efsun da kritik bir kararın eşiğinde. Ona önerilen iş yeni bir konsept ile yayın hayatına atılacak bir gezi dergisi için araştırmalar yapması. Üstelik şaşırtıcı bir ücretle...
Onların bilmediği -ama okuyucuyla paylaşılan- gerçek ise çok farklı. Gençler Kenan Kaya isimli çok zengin bir adamın kurduğu planın aktörleri. Kendisine tanrısal bir rol biçen Kenan Kaya, genç adamla genç kızı bir araya getirmeyi amaçlıyor. Kısacası o bir sevda imalatçısı.
Beyrut'a, Girit'e, Anadolu'nun çeşitli bölgelerine yayılan -rastlantısı bol- olaylar dizisi işte böyle başlıyor. Başta her şey Kenan Kaya'nın planladığı gibi gitse de çok geçmeden işler karışıyor ve Kaya'nın romanını tamamlamak Caner ve Efsun'a kalıyor...
Romanı şimdiki zamanda akan bir biçimde özetlemeye çalıştım.
Ancak ana hikâyenin sıklıkla kesildiğini, zamanın geçmişle şimdi arasında gezindiğini, araya sahneye çıkan yeni kişilerin Kenan Kaya'nın anlattıklarıyla çelişen hayat hikâyelerinin ve çok sayıda trajik olayın girdiğini özellikle vurgulamak gerekir.
Kenan Kaya, Caner, Efsun, Kenan Kaya'nın bahtsız annesi Sinem Hanım, Feyzi Gonca ya da nam-ı diğer Kızıl Kaptan, talihsiz köylü kızı Esra, erkek şiddetinden fazlasıyla nasibini almış Kibar Hanım, acısını renklerle gideren Mercan Hanım... Hepsi de kendi sesleriyle kendi hikâyelerini anlatırken sırlar yavaş yavaş aydınlanacak...
Parçalanmış bir hikâye nasıl anlatılırsa öyle anlatıyor Selo; yavaş yavaş hikâyedeki herkese, hayır, hikâyedeki her şeye dönüşerek...
İyisiyle, kötüsüyle her bir karaktere hakkını vermiş. Onları istekleri, arzuları, hırsları ile birlikte canlandırmayı, yer anlatıcının kişilik özelliklerini farklı sesler kullanarak yakalamayı başarmış. Böylelikle insan davranışlarının altında yatan -tarihten, doğadan, kişisel geçmişimizden ya da toplumsal etkilerden veya kültürden kaynaklanan- gerçek nedenlere açılıyor; öfke, sevinç, ihanet, sadakat, cesaret, korku...
Daha fazla uzatıp canınızı sıkmamak adına romandan bir alıntıyla bitiriyorum:
"İntikam isteği seni düşmanına bağımlı hale getirir, buna tutkuyla bağlanırsın. Düşmanına olan bağımlılıktan kurtulmanın tek yolu intikam yerine adalete sarılmaktır."
Özgür kalın...
Okuyacaklarıma Ekle
© 2022 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.19.58