Mükemmel bir seriyi, tamamlanmışlık hissiyle beraber aynı zamanda sona gelmiş olmanın bilinciyle buruk bir gülümseme, hüzün ile bitiriyorum.
Yerdeniz'e veda ediyorum artık.
Ancak biliyorum ki ne zaman Yerdeniz'e dönsem -ki döneceğime eminim- bana tekrar "kapılarını" açacak ve aynı cümleleri farklı bakış açılarıyla okumamı sağlayacak. Ursula'yı benim için bu kadar özel bir yazar yapan şeylerden biri de bu sanırım, ne zaman onun cümlelerini okusam sanki ilk kez okuyormuşum gibi hissetmeme, yorumlamama olanak veriyor.
Özellikle Ged, Tenar, Tehanu, Lebannen... Hepsi çok özel karakterler ve onların iç dünyası üzerinden hayata dair birçok şeye şahit olabilmek, onları tanıyabilmek gerçekten büyük bir şanstı.
Bir cümleyle veya diyalogla bana birçok duyguyu aynı anda hissettirebildiğin ve daha birçok şey için, teşekkür ederim Le Guin.