Necip Fazıl, 1912'de kız kardeşi Selma'nın vefatıyla hayatının ilk büyük vicdan azabını tadar. Selma, büyükbabasının şaire verdiği "bir lira çeyreği" ondan ister. Şairse Selma'nın dişlemiş olduğu elma karşılığında "bir lira çeyreği" ona verir. Ancak Selma'nın elindeki dişlenmiş elmayı almak gafletinde bulunması şairin vicdanını her yönüyle yaralar. Elmayı da niçin Selma'ya bırakmadığına hayıflanır içten içe.