Okuduğum en güzel kitaplardan biriydi, her satırında yalnızlık duygusunu çok iyi hissettim. Konusu: Jean Louis Fournier, hayatında neredeyse tüm sevdiklerini kaybetmiştir. Eşini, kedisini, arkadaşlarını kaybetmiştir, bir tek kızı vardır ama onunla da pek görüşmüyorlardır. Hayatta yalnız kalınca bu yalnızlığını anlatmaya karar veriyor. Bu durumunu da şu cümleyle ifade ediyor: “Bizi dinleyecek kimse olmadığı için yazı yazıyoruz. Edebiyat olmasaydı yalnız kaldığında bir insanın neler düşündüğünü hiçbir zaman öğrenemeyecektik.” Okuduğumda benim için anlamlı olan pek çok cümlesi var. Yalnızlığı ve yalnızlığın hissettirdiği duyguları çok başarılı bir şekilde tasvir etmiş diyebilirim. Ona göre toplumda yalnızların pek değeri yok. Her şey gruplara veya çiftlere özgü. Yalnızlara yönelik etkinlikler, kampanyalar bile yok. Kitabın ismi ise yalnızlığı yazan tek kişi olmamasından geliyor. Yalnızlıkla ilgili bir sürü yazar görüşlerini belirtti, bu nedenle tek yalnız kendisi değil. İyi ki okumuşum dediğim kitaplardan biri. İnsanın hayatında sevdiği insanlar ölünce daha da yalnızlaşacağınızı anlatıyor. “Sizi seven birinin ölümü artık hayatınızda daha az sevgi olacağı anlamına gelir.”

Tek Yalnız Ben DeğilimJean-Louis Fournier · Yapı Kredi Yayınları · 20213,833 okunma

·

263 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin