Necatigil, şiiri “bir durum, bir sorun üzerinde ölçülü konu şan, susunca da bizim düşünmemizi bekleyen bir olgunluk” olarak tanımlıyor.
Bu tanım, sanırız en çok edebiyatımızda “hikemî şiir” olarak adlandırılan şiire uygun düşer.
Hikemî şiir, Türk şiirinin en başından beri sürüp gelmekle birlikte Nâbî ile bir okula dönüşür. 18. yüzyıldan başlayarak “Halep kumaşı” imgesiyle anlatılan ama daha yaygın olarak “Nâbî ekolü” olarak anılan bu şiir, klasik şiirimizin en önemli damarlarından birini oluşturur.
Necatigil’den ödünç alarak söylersek, “bilgelik burcu”ndan söylenmiş şiirlerin oluşturduğu bu damar, klasik dönemin egemen şiir anlayışından düşünceye öncelik vermesiyle ayrılır.
Belli bir düşünceyi en yalın, en dolaysız biçimde ama söz ve söyleyiş güzelliğinden de ödün vermeden dile getirmesi nedeniyle bu şiir,
Cansever’in üzerinde durduğu “düşünce şiiri” bağlamında da değerlendirilebilir.
Sayfa 8 - Zeytinburnu Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.