Nedense bir öykü kitabı değil, bir anı kitabı okuyormuş gibi hissettim. Bu tip nostaljik bir anlatıyı Sinem Sal'ın Bizim Zamanımız kitabında okumuştum sanırım en son fakat o bir romandı ve kurgu ögeleri daha belirgindi. Ot daha çok yazarın kendi anılarına dair tuttuğu kayıtları biraz hikayeleştirerek anlatımı gibi. Öyle olmayabilir elbette, muhtemelen de değildir ama bende uyandırdığı izlenimi ancak böyle ifade edebiliyorum. En ilgi çekici öykünün kitaba adını veren Ot isimli öykü olduğunu düşünüyorum.
