Nasıl olur da Biberyan gibi bir yazar bu kadar az okunur anlamak mümkün değil.
Hüseyin Rahmi'nin kitaplarındaki sokak ağzı ve hanelerin içindeki o telaşı Biberyan'ın eserlerinde bu sefer Ermeni ve Türk ailelerinde buluyor gibisiniz.
Ancak en güzeli o mükemmel ruh tahlilleri.
Okudukça, "Gördün mü sen de böylesin işte" der gibi Biberyan.
En acılı cümleleri acı pornosuna dönüştürmeden, yeşilçam melodramına kaçmadan ama yüreğinizi keskin bir gerçeklik ile dağlayarak önünüze bırakıveriyor.
Bilerek ve isteyerek tüm kitaplarını uzun zaman aralıklarla okumak isteme nedenim bu belki de...
