Anılar, kokular, renkler, sevgiler, korkular, anlar ve algılar… Hayata dair ne varsa yazıyor dönüştüğünde, paylaşıldığında, biz ona diyoruz. Aslında öykü bizİz, hepimiziz. Hatta hayatı bizle paylaşan canlı cansız her nesne… Kedimiz, köpeğimiz, atımız, pencere önünde duran saksımız, fıstık ağacının ardındaki mehtap, kovadaki balık, yüreğimizdeki heyecan, sevgi ya da kin ve elbette hayallerimiz, doğumlu ölüm arasında bize dokunan, bizi biz yapan her şey, bizim öykümüz. Üstelik bir roman gibi sonu olması da gerekmiyor, bir iç dökme ya da sırf coşku olarak kaldığında daha iyi anlamlı.
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.