Kahramanı, zayıfların savunmasına, haksızlıkların düzeltilmesine, yolsuzluklara karşı savaşa iten bu asil deliliğin anlaşıldığı ve bir dereceye kadar paylaşıldığı bir çağ varsa, o çağ olacağa boyun eğme, dünyadan el etek çekme çağı değildir. Adaleti kurmak için dünyanın kendilerini beklediğine, kendilerine büyük ihtiyaçları olduğuna onunla beraber inanan insanlar, yalnız onlar, onu sevilmek istediği gibi severler. İhtiyarlayınca, insanları daha mutlu etmek için bir vakitler harbe gitmeye kalktıklarını hayal meyal hatırlayacaklar, çünkü teşebbüs onlara o kadar boş görünecektir. Ama asil ve cömert yıllarda, uzlaşmayı daha öğrenmedikleri yıllarda, Don Kişot'un çağrısını dinliyorlardı. Sesinin yankısını uzun zaman içinde taşıyana ne mutlu!.. Don Kişot, kalbin gençliğidir.