Merhabalaaar :) Türk Edebiyatının Gamlı Prensesi Tezer Özlü'yle ilk tanışmam ama sanki çok önceden tanışmışız gibi, sanki aynada kendi kendime konuşuyormuşum gibi ve sanırım bu yüzden kitabı okurken rahatsız oldum. Hani sizle ilgili bir şeyi birilerinin duymasını istemezsiniz ama duyulur ya işte öyle bir duyguya kapıldım. Hem sonuna kadar yavaş yavaş okumak istedim hem de bir an önce bitirip o duygudan çıkmak istedim. Bir şeyden hem zevk almak hem de nefret etmek gibi bir okuma oldu gerçekten. Çok sıkıntılı bir çocukluğum olmadı. Hatta güzel, eğlenceli, sürekli başarılı olduğum bir çocukluğum oldu ama nedense anlatılan çocukluğu, duyguları derine kadar hissettim. En çokta ilk sayfalarda şöyle iki cümle vardı: “Kış şabahları kasabanın dışındaki okula giden yolda, tipiden yüzlerimizi öne eğerek ilerliyoruz. Ellerim soğuktan çatlamış, kanıyor.” bu cümleleri üşüyerek okudum çünkü ilk ve orta okulun(8 seneyi) her kışını böyle geçirdim. Okul 15-20 dakika uzaklıktaydı ve en az 2 merte karda yürüyerek sabahın köründe o ayazda o donda yürüyerek gidiyorduk. Okula varınca yüzümüz ellerimiz mosmor oluyordu ve ayaklarımız tutmuyordu. Okuldaki kaloriferlerin ya az ya da hiç yanmaması da cabası tabii. İşte bu cümleler ile kendimi buldum kitapta ve devamında da kendimi aradım sürekli. Ruhun şad olsun canım kadın, Gamlı Prenses . Okumanızı tavsiye ederim ama beğenir misiniz beğenmez misiniz bilemem çünkü herkese hitap eden bir kitap olduğunu düşünmüyorum. . Kitaplarla Kalın ve Sevgiyle Kalın

Çocukluğun Soğuk GeceleriTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 201816,5bin okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ICestlaviee