Kitap birkaç öyküden oluşuyor. İçerik ve verilmek istenen bir mesaj var mı emin değilim, Zweig'in böyle bir kaygısının olduğunu sanmıyorum... Okurken çok sıkıldım açıkçası, hikayeler kısa ama uzun uzadıya anlatılmış, belki de karakterlerin zayıf(!)lıklarını benimseyebilmemiz için... Çok basit gelse de hikayeler, yazarın psikolojisini düşününce çok özel olduklarını hissettim. Bazen öyle oldu ki, intiharın arkasındaki hikayeyi saçma buldum... halbuki her intiharın arkasında başka bir hikaye var, hiç kimseye anlamlı gelmeyebilir, gelmeli mi ki? Hikayelere göre; insanlar değerlerini kaybedince, çabaları sonuç vermeyince, vefalarından zarar görünce yaşamaktan vazgeçiyorlar. Kendini adamak, adı üzerinde... Adanmışlık, sizi sonsuz bir denizi yüzerek geçeceğinize inandırır. Yücelik mi, ahmaklık mı? Asla empatisini yapamadığım için çok sığ hissediyorum.

Ay Işığı SokağıStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202167,5bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Faruk ÜNAL