Öylece bakar dururum o uzakta tek tek ışıkları yanan fakir mahallelerinin solgun suratlı, hastalıklı evlerine. Sonra kafamı çeviririm karanlık gökyüzüne, üzgün. Aslında ne adi bir duygudur ne aşağılık bir davranıştır başkalarının durumuna sahtekârca üzülüp de kendi haline şükretmek.
..Gizliden gizliye duyulan ne mahrem ne bencil ne utanmaz ne iğrenç bir hazdır bu anlatamam size. Ama ben de böyle bencil ve bu kadar aşağılık olabilirim bazen.
Sayfa 61Kitabı yarım bıraktı
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.