İnsan gördüğü kadar yaşar. Senin için hayat senin o an var olduğun mekan kadardır. Mesela sevdiğinizle geçirdiğiniz zaman sizin zamanınızdır. O başka bir yerdeyken insan sanki onun için hayat devam etmiyormuş gibi düşünür. Çünkü insanın zihninde o kişilerin zamanı durur. İşleyen sadece kendi var olduğu zamandır. Belki o yüzden insan karşısındakine mesaj yazdığı zaman "Neden geç döndün?" sitemlerine girer. Çünkü onun zamanını kendi zamanı gibi düşünür. Halbuki işleyen kendi zamanıdır. Karşısındaki kişinin değil. Mesela pencereden dışarı bakalım. Kimbilir kaç kişi geçer yoldan. Ama işlemez insana. Belki çoğunu fark bile etmeyiz. O kalabalık sokaklarda yanımızdan geçen kaç mutlu kaç mutsuz insan var kimbilir. Ama insan için önemli midir onların mutlu veya mutsuz olduğu? Geçip gidiyoruz işte yanından sadece. İnsan için kendi zamanı dışında kalan şeyler ne kadar önemlidir? Bence çok azı. Kendi acımız dışında çoğu acının yanından öylece gelip geçiyoruz sadece. Ve ya mutluluğumuz. Durup düşünsek her acıyı, bu hayatı yaşayamayız ki. Ya da her mutluluğu. Bu yüzden insan kendi zamanından ibarettir sadece.
~ Şule Çabuk
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.