Sessiz sessiz terk edermiş insan kendini
Kimse bilmeyip, kimse görmeyince halini
Usul usul terk edermiş herkesi
İyi deyince iyi sanırlarmış
Halbuki herkes insanın içine kör kalırmış...
"Yolunda olan bir şeyler lazım mutlu olmak için. " derken, acaba yolunda giden şeyleri görmediğimiz için bu kadar mutsuz olabilir miyiz? Yanlış da düşünüyor olabilirim gece gece. Çokta takmayın ✨
Bir boşlukta gibiyim
Yürüsem yol hep aynı yol
Gitsem gidilmiyor,
Kalsam durulmuyor
Neredeyim? Kiminleyim?
Değişen var elbet
Gidenler, gelenler, doğanlar, ölenler
Ama her şeye rağmen bu his hep aynı
Neye özlem, neye hasret içim?
Nerede dolacak, nerede bitecek?
~ Şule Çabuk
Bir çocuk oturuyor köşe başında
Yüzünde kederin çizgileri
Yüreğinde vatanın acısı
Ağlıyor çocuk
Elinden alınan oyuncağına değil
Yanından kaybolan kardeşine
Zaman dursun istiyor belli
Çünkü yaşamak istemiyor daha fazla kayıp
Geçecek her bir saniyede belki bir sevdiği daha gidecek
biliyor
Bu yüzden acı veriyor çocuğa zamanın akışı
Kırmak istiyor dünyadaki tüm saatleri
Filistinli bir çocuk oturuyor köşebaşında
Myanmarlı, Afganistanlı, Suriyeli
Ağlıyor çocuk
Kaybettiği seksek taşına değil
Kendinden giden çocukluğuna...
Sanki bir arpa boyu yol almamışım
Yürümüş yürümüş aynı yolda kalmışım
Çektiğim yorgunluk ağrılı ayaklarım
Bilemem ki ne zaman gülerken dökülecek göz yaşlarım
Geceler ağır geceler kederli
Şehrin ışıkları aydınlatsa da her yeri
Göz görmez karanlık var bildiğim zifiri
Görenler aşkından yanıyor zanneder beni
Halbuki bıraktım ben bilmem kaç yıl oldu sevmeyi
Tek derdi sevda mı insanın sanki
Hangi tarafa yönelsem yalnızlık
Kimin gözlerine baksam yabancılık
Herkes esirgiyor sevgisini
Sanki herkes bitmesinden korkuyor gibi
Sevgi hiç biter mi
Bence yorulur sevgi
Yalnızlaşır gittikçe insanın içi
Birinden bir sıcaklık görse
Yeniden çoğalır gibi...
~ Şule Çabuk