Şule Çabuk
@SuleCabuk
Mebsiz Öğretmen
Nevü Yüksek Lisans
Her yer yabancı
136 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İçimdeki çocuk suskun bugün
Her zamankinden daha küskün
Her şey geçecek derken büyüdüm
Anladı çocuk artık durması gerektiğini
Vazgeçmese de çocukluğundan
Öğrendi çekilip bir köşeye beklemeyi
Sıra belki de ona hiç gelmeyecekti
Ruhu hep yorgun kalacaktı
O salıncak hiç boş kalmayacaktı
O kaydırakta hep başka çocuklar kayacaktı
Büyümek gibi bir yük vardı artık omuzlarımda
Büyümek gibi bir acı
Acı diyorum insanı sadece acı büyütürtü
Çünkü insan kaç yaşına gelirse gelsin hep çocuktu
Kimi seksen yaşında kayarken kaydıraktan
Kimi daha sekiz yaşında büyürdü
Şule Çabuk
~ Şule Çabuk
Hep değer verdiğimiz yerden kırılıyorsak, kimseye değer mi vermememiz gerekiyor?
Herşey de var olmuş ama hiçbir şey de tam olmamış gibi ...
Okur Takip Önerileri
Sessiz sessiz terk edermiş insan kendini
Kimse bilmeyip, kimse görmeyince halini
Usul usul terk edermiş herkesi
İyi deyince iyi sanırlarmış
Halbuki herkes insanın içine kör kalırmış...
Sen kadar bir boşluk gizli içimde
Yürürken kapkara bir gecede
Süzülüyor yokluğun gözlerimden yüzüme
Ağlarsan dinermiş güya acılar
Dışarıdan her şey yolunda ama içeride her şey karışık...
"Yolunda olan bir şeyler lazım mutlu olmak için. " derken, acaba yolunda giden şeyleri görmediğimiz için bu kadar mutsuz olabilir miyiz? Yanlış da düşünüyor olabilirim gece gece. Çokta takmayın ✨
Kalbimde bir esaret
Sanki bin yıl sürecek
Galiba hiç bitmeyecek
Sevmek diyorlar
Her şey için çok geç...
~ Kartpostalphoto📸
Bulunduğum yer ile ait olduğum yer farklı sanki. Hep bir gitme isteği içimde. Durduramadığım, hiç durmayacak olan ...
Bir boşlukta gibiyim
Yürüsem yol hep aynı yol
Gitsem gidilmiyor,
Kalsam durulmuyor
Neredeyim? Kiminleyim?
Değişen var elbet
Gidenler, gelenler, doğanlar, ölenler
Ama her şeye rağmen bu his hep aynı
Neye özlem, neye hasret içim?
Nerede dolacak, nerede bitecek?
~ Şule Çabuk
Bir çocuk oturuyor köşe başında
Yüzünde kederin çizgileri
Yüreğinde vatanın acısı
Ağlıyor çocuk
Elinden alınan oyuncağına değil
Yanından kaybolan kardeşine
Zaman dursun istiyor belli
Çünkü yaşamak istemiyor daha fazla kayıp
Geçecek her bir saniyede belki bir sevdiği daha gidecek
biliyor
Bu yüzden acı veriyor çocuğa zamanın akışı
Kırmak istiyor dünyadaki tüm saatleri
Filistinli bir çocuk oturuyor köşebaşında
Myanmarlı, Afganistanlı, Suriyeli
Ağlıyor çocuk
Kaybettiği seksek taşına değil
Kendinden giden çocukluğuna...
Şule Çabuk 
Eksik Kalan Mısralar
Sanki bir arpa boyu yol almamışım
Yürümüş yürümüş aynı yolda kalmışım
Çektiğim yorgunluk ağrılı ayaklarım
Bilemem ki ne zaman gülerken dökülecek göz yaşlarım
Geceler ağır geceler kederli
Şehrin ışıkları aydınlatsa da her yeri
Göz görmez karanlık var bildiğim zifiri
Görenler aşkından yanıyor zanneder beni
Halbuki bıraktım ben bilmem kaç yıl oldu sevmeyi
Tek derdi sevda mı insanın sanki
İnsan bir ömür bekler mi bir kapının önünde?
Yoksa her aşk unutulur mu bir başkasının yüzünde?