Sevgilisinin Homo Faber, yani ‘teknik insan’ ismini taktığı Walter Faber, akla ve bilime inanan, olayları salt akılla çözümlemeye çalışan, duygusal yoksunlukta, tesadüf ve kadere kesinlikle inanmayan bir mühendistir. Ona göre istatistik bütün yaşamın ve doğanın temelidir. Hikaye, Faber’in bindiği uçağın arızalanarak bir çöle zorunlu iniş yapmasıyla başlıyor. Bu yolculuk inandığının aksine, tamamen tesadüflerle örülü bir şekilde onu geçmişine ve geçmişiyle bağlantılı kişilere götürüyor. Geçmişini ve hayatını uzak bir gelecekten anlatırken zaman zaman içe dönüşler yaşayarak okura şimdiki zamanla ilgili ipuçları veriyor. Bütün bunları anlatırken de alt katmanda sürekli sanat-bilim, yaşam-ölüm, geçmiş-gelecek, geleneksel-modern gibi çatışmalar yaşanıyor. Akıl ve mantığın trajik bir şekilde kadere yenilmesi kitabın kilit noktası. Bu noktada çok fazla bilgi vermek istemiyorum ancak metnin temelinde Frisch’in Odipus’a bir geçiş yaptığını söyleyebilirim. Ara ara mesaj kaygısı hissettiren Homo Faber, okuma listemin en üst sıralarındaydı. Açıkçası kitabı Sessizliğin Yanıtı kadar çarpıcı bulmadım. Ancak hikâyenin trajik gidişatı için okunmaya değer diyebilirim.

Homo FaberMax Frisch · Can Yayınları · 2019346 okunma

·

423 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.