Bence Tolstoy’un ne kadar sevgiye inandığını,ölümden deliler gibi korktuğunu ve inanmak istediğini anlattığını kişilerin dünyasında bana yansırken gördüm …
Bütün zıtlar bir aradaydı…
Anna amacına ulaştı,yasını Vronski tek başına tuttu.
Kitapta Anna’dan daha çok Levin’in binlerce duygusunu okudum.. Sanki Tolstoy ,Levin’e saklanmış gibiydi.
Güçlü duyguların insanı heba ettiğini gördüm…
Anna öldü,Levin imana geldi,Vronski savaşa gidiyor.
Üçüncü kitap savaşlardan ötürü çıkmamış savaşın ne kadar kötü bir şey olduğunu bugünde gördük .
