İsrail'in özgün tanrısı, ataerkil anlatılarında görüldüğü gibi Yahve değil El'di:
İsra-el adı "El hükmediyor" demektir; "Yahve hükmediyor" değil, o Isra-yahu olurdu.53 Yahut belki eski şehirli Kenanî yüksek tanrısının kişisel adı olan
El değil de, tanrı, ruh ya da ata anlamındaki genel Batı Sâmi terimi El'dir
[Arapça El-ilâh]. Belki Tekvin 32'de anlatıldığı gibi, Jabbok kalesinde Yakub'un güreştiği, aşkın Tanrı ya da sorunun uygun bir çözüme kavuşturulduğu gibi bir melek değil de, kabilelere ilişkin bir "güçlü varlık"tı.