Kitap, Ortaylı'nın bir diğer kitabı olan "Bir Ömür Nasıl Yaşanır?"'ın ikinci versiyonu niteliğinde. İçindeki çok sayıda tecrübe aktarımı, genç nesiller için, özellikle de sosyal bilimlerle ilgilenen genç nesiller için çok kıymetli. Ancak ilk kitap gibi bu kitapta da anlamlıbulmadığım maalesef çok fazla şey vardı. Örneğin Ortaylı'nın hayata 25-0 önde başlaması (bu asla onun suçu-kabahati demiyorum ancak bu bir gerçeklik), onun perspektifini "sıradan" insanlar olan bizler için ne yazık ki yer yer biraz anlamsız kılıyor. Yani, bebekken-çocukken ve ilkgençliğinde elinde bulunan imkanlar, ebeveynlerinin tahsil durumu gibi çeşitli etmenler kendisinin entelektüel kişiliğinin oluşmasında ciddi bir öneme sahip. Ancak bana nedense bu "özel" durum, herkeste varmış gibi davranıyor gibi geliyor. Herkes aynı şartlarda doğup yetişmiş; kendisi çok çalışmış ancak biz tembellik ediyoruz gibi. Bu bakış açısı okurken sürekli önüme bir set çekti maalesef. Bahsettiğim eleştirim, bu kitabın yüzde onunu bile kapsamıyor, sadece ben ilk kitabında da bu kitabında da bu konuya biraz fazla takıldım. Elinden gelenin fazlasını yapmaya gayret eden birisi olarak "İstanbul'dan Napoli'ye iki saatte gidilip gelinir ancak orası tek günde gezilemez" gibi bir tabir, bir Türk gencine hitap ediyor gibi gelmedi bana.

İnsan Geleceğini Nasıl Kurar?İlber Ortaylı · Kronik Kitap · 20225,6bin okunma

·

106 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Onur Karabağ