Sabahattin Ali serime “Sırça Köşk” ile devam ediyorum… Kitap başta birkaç öykü en sonda da 4 adet masaldan oluşuyor. Kitaba ismini veren Sırça Köşk en son ve bana göre en vurucu masal. Ben Sabahattin Ali gibi ters köşe yapmak istemedim; en son masalı en önce incelemek istedim :) Keşke masala başlamadan önce sırçanın cam demek olduğunu bilseydim; o zaman daha anlamlı olurdu. Gelgelelim masala. 3 arkadaşın indiği bir kasabada yerel halkın iyi niyetini suistimal ederek hüküm sürmesini anlatan bir masal. Masal dediğime de bakmayın, her ne kadar köşk cam olsa da yaşanılanlar gerçekten çok uzak değil. Bana biraz Hayvan Çiftliği’ni anımsattı. Masalın sonu “oh be!” diyebileceğiniz tarzda bitiyor, rahat olun! Biraz da aklımda kalan öyküden Çirkince’den bahsetmek istiyorum. Bugünkü ismiyle Şirince olan ilçe o zamanlar İzmir’in Çirkincesi olarak anılıyormuş. Yazarın anlattığına göre bir çirkinliği de yokmuş oysa ki. Sabahattin Ali köyü öyle bir betimledi ki, ben sanki bir an evimden kalktım o köyde incir ağaçlarının altında esen rüzgarı hissettim, kilise çanlarını duydum, zeytinleri tek tek yedim… Beni o kadar derinden etkiledi işte bu hikaye! Gidilecek yerler listeme not aldım bile, İzmir Şirince…

Sırça KöşkSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 202056,8bin okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hande