Gönderi
Tereddüt ve çaresizliklere...
Kitabın konusu ilgimi çekti ve okumaya karar verdim. Kitapları okurken genelde, daha çok edebi eserleri okurken olayları bir kahraman gibi değil metne tepeden bakan biriyim. Bu sayede metindeki hataları daha net görebiliyorum. Çok nadir bir şekilde kitaplar beni kendi içine çeker. Okurken objektifliğimi yitiririm. Özellikle karakterlere karşı. Bunu nadir yazarlar başarır beni bu duruma sokan, Oğuz Atay ve Tezer Özlü'de çok yaşamıştım. Bu roman da bu duyguyu bana yaşattı. Barış Bıçakçı beni kendi kurgusuna esir etti diyebilirim.
Esere gelecek olursam. Türk edebiyatında okuduğum en iyi kitaplar arasına girdi. Dili, kurgusu enfesti. Yazarın kendine ait oluşturduğu hava baştan sona kendini hissettirdi. Metinde hiçbir yapmacıklığa şahit olmadım. Seçilen her kelime özenli ve hikayenin işleyişinde önemli bir yapıya sahip. Bazen psikolojik bazen sosyolojik bazen de tarihi vesikalar sunan roman, benim için kusursuzdu.
Eserin anlatıcısı Ender adında bir çevirmendir. Başkaları gibi okuya okuya yazmayı değil okuya okuya yazmamayı öğrenmiş biri. Arkadaşıyla yaşadıkları macera, onun bu fikrini az da olsa değiştirmiş içinde bulunduğu durumu ancak yazarak içinden atabileceğini keşfetmiştir. Çetin ile birlikte aynı evde yaşayan Ender yakın arkadaşının kız kardeşi Nihal'in eve gelmesi ile birlikte içinden çıkılmaz bir aşkın girdabına düşer.
·
195 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.