Anadolu'nun en keskin, en onurlu kalemi adeta destan söyleyeni çağıldayanı Yaşar Kemal'in Bir Ada Hikayesi dörtlemesinin ikinci cildini okudum.
Birinci dünya savaşı ve sonrasında yaşanana Kurtuluş Savaşı Anadolu'da büyük yıkımlara, göçlere, ölümlere sebebiyet vermiş. Zorunlu göçe tabi tutulan halk oradan oraya sürünüp sefillik çekmiştir. Bu yokluk ve ölümün adeta kader haline geldiği bir zamanda Karınca adası hayatta kalanlara bu yuva olmuş iyi insanların varlığına denizin ortasında şahitlik edercesine dimdik kalmıştır.
Savaştan, ölümden, kırımdan, kandan kaçan ve soluğu burada alanlar onuruyla, sevgisiyle, sadakatiyle yaşanmaya tutunmuşlardır. Bu ada bir hayal gibi komünal bir topluma evrilmiş insanlar her biri bambaşka aidiyetlerden olsa da beraber yaşamanın gerçekliğini haykırmışlardır.
Bu kitap bir türküdür. Bir armağandır. Bir varoluş manifestosudur. Yaşar Kemal Anadolu ve mezopotamya'nın yüzyıllardır beraber yaşayan, beraber katledilen, birbirine düşürülen tüm etnik kimliklerini bir potada eritmiş hepsinin hikayesini avucumuzun içine bırakmıştır.
Türkleri, Arapları, Kürtleri, Lazları, Ezidileri, Muhacirleri, Rumları, Yunanlıları, Ermenileri ez cümle Anadoluyu Anadolu yapan tüm halkları anlatan yazar acılarına ışık tutmuş hepimizin ortak tarihten nasıl da hasarlar aldığımızı nasıl bu noktaya geldiğimizi ve hepimizin aslında tek bir adada nasıl yaşayabileceğimizi Karınca Adası özelinde anlatmıştır.
Bu kitabı okuyanlar kalplerinde bir sızı kulaklarında Anadolu'nun, İda dağının, Akdeniz'in, Ege'nin türküsünün heyecanını duyacak halkların kardeşliğe nasıl da ihtiyaç duyduğunu bir kez daha anlayacaktır.
Bir düş kurdurmuştur Yaşar Kemal tüm farklıklarıyla beraber özgürce zorbalığa inat kana inat savaşa inat nasıl yaşandığının düşünü. Ne diyor usta kalem ''İnsan düşleri öldüğü gün ölür.'' Düşümüz baki inanıyoruz özgürlüğe, vatanın hepimize ait olduğuna, eşitliğe düşlerimiz diri inancımız yüksek.. Okuyacağız okutacağız..
