Fanilerden bel bağladığımız her şey bir yere kadar..
Cesaret, yetenek, bilgi, beceri, başarı, tecrübe, zeka, para, çevre, akıl, kariyer, itibar,
hepsi sınırlı ve sonlu...
Gözümüzü başkasına dikmeden, elimizi kimseye açmadan, kimsenin önünde serfuru etmeden, bel bükmeden, diz çökmeden...
Duruşumuzu doğrudan doğruya Allah'a bağlayıp öylece doğrulabiliriz..
Başka kapıda ne işimiz var? Başka bağlantıların bizi bağlalamayacağını
herkesin bilmesi lazım...
Sadece kendi sübjektif imkânlarımızla bu hayatı taşıyabileceğimize inanıyorsak
yanılıyoruz...
Görmüyor muyuz? Yalnızız... Yorgunuz... Yılgınız... Güvensiziz... Huzursuzuz...
Hayatın hayrı kaldı mı? Hayır... Çünkü "Hasbunallah/
Allah bize yeter" den koptuk...
Şimdi "Hasbunallah" deme zamanı...
Evet, "Hasbunallah" diyenlerin hesabı sağlamdır...