İnsanlıktan nefret etme, eskilerin mizantropi dedikleri şeyin şüphesiz en iyi modern ifadesidir. Kimse onun ne olduğunu başından geçene dek anlamaz. Örneğin Büyük Frederick'in ömrünün son yıllarında insanları hor görme hissince ele geçirildiğini öğrendiğimizde, bu bize kralın üstesinden gelmesi gereken talihsiz bir tuhaflık gibi gözükür; çünkü mutlaka çevresinde kâr sağlamak amacıyla onu öven insanlar dışında başka insanlar da görmüştür. Ancak insanlığa nefret, insanı şaşırtan ve alt eden, bilinçaltında saklı binlerce kaynaktan beslenen bir güçtür. Kişi onun varlığını, ancak uzun süre habersizce besledikten sonra farkedebilir.
Nietzsche'nin bunun üstesinden geldiği söylenemez; o, bu duygudan kaçmış, yalnızlığa sığınmış, insanlardan uzakta, dağlarda, soğuk, taze kaynakların arasında yalnız başına yaşamıştı.
Sayfa 120 - Dorlion YayıneviKitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.